Niby to tylko zwykłe śniadanie, ale może sprawić, że nasz dzień będzie wyglądał zupełnie inaczej. Inaczej, ponieważ lepiej będziemy sobie radzić ze wszystkimi obowiązkami. Możemy też wtedy liczyć na znacznie lepsze samopoczucie
Badania pokazują, że od 10-40% dorosłych Polaków nie je pierwszego śniadania. Spieszymy się, wolimy dłużej pospać lub zwyczajnie nie mamy ochoty, by coś jeść – powodów jest naprawdę wiele, ważne jest jednak to, by zrozumieć, że jest ono naprawdę ważne dla naszego organizmu. W grupie „niejadków” najwięcej jest młodych ludzi, którzy z uporem maniaka powtarzają, że nie jedzą śniadań.
Dotyczy to także uczniów szkół podstawowych i gimnazjów. W tym wypadku słabo wypada przy okazji spożycie drugiego śniadania. W 40% klas są dzieci, które go nie jedzą. Sprawa jest o tyle niepokojąca, że nieodpowiednie odżywianie, szczególnie w tym wieku wpłynąć może nie tylko na zdrowie fizyczne, ale i na umysł. Co więcej, rezygnowanie rano ze śniadania może pogarszać wyniki w nauce, szczególnie w przedmiotach wymagających większego skupienia.
Śniadanie powinno dostarczyć od 20-25% potrzebnej naszemu organizmowi całodobowej energii. Powinny być w nim takie produkty, jak zboża, owoce i warzywa, produkty mleczne, tłuszcze bogate w jednonienasycone kwasy tłuszczowe oraz wapń w ilości 200–300 mg, czyli tyle, ile zawiera jedna szklanka mleka, jeden kubeczek jogurtu, 20 g sera lub 250 g twarogu.
To, że śniadanie jest tak ważne dla naszego organizmu nie oznacza, że można zjeść w ramach niego cokolwiek. Należy się wystrzegać cukrów prostych, nasyconych kwasów tłuszczowych i izomerów trans kwasów tłuszczowych.
Spożywanie śniadań o odpowiedniej porze może także zmniejszyć ryzyko zachorowalności na choroby mózgu, a w szczególności demencję, chorobę Alzheimera czy Parkinsona.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl